۱۳۸۷ اسفند ۱۹, دوشنبه

امشب

اندوه مثل خوره ، تمام تنم را می‌گیرد .
اندوهناک‌تر از اندوه ...
خیلی تلخ است که همیشه تو بمانی و پوچی و تنهایی‌ات !
و شب را با کابوس‌های شبانه‌ات سپری کنی .