تمام زنانگی‌ام را
در صندوق‌خانه‌ی تعصب
زندانی به نام غرور
و ترسی شرع‌گون
مدفون کردم
بر چشم آرزوهایم
پرده‌ی عفاف کشیدم
تا بداند که بهترین آرزو
باید باید باید
حیا باشد
و آن‌چه ماند از من
کالبدی بود به نام : زن !
۱۳۸۸ آذر ۲۵, چهارشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
پستها
بيا درد موزون هميشگي بر خون
پاسخ دادنحذفمن خيلي دخترانه
به قرارهاي ماهيانهام دعوتت ميکنم
سر ساعتهاي ثبوت و دردهاي عضلاني
به مارگاريتوي عزيز
بهشتم مال خودت
زير پاي مادر من که چيزي نبود
و هنوز
پاسخ دادنحذف"زن بودن"
بزرگ ترین گناه کبیره است...
in dadrd moshtarak bood mian tamame zanane sarzamine man
پاسخ دادنحذفچقدر دلم سوخت ..براي خودم.براي همه خواهرانم.با شعري كه وصف الحال هممون بود.
پاسخ دادنحذفna ... man in ro ghabool nadaram . . . mokhatabe in sher 1 adame kootahfekre . . .
پاسخ دادنحذفagar che vaghean in sharaiet mojoode . . .
باید گسست
از بند فکر پوچ دیگران
باید
که این کهنه فکر هرزه را
هر چند سخت
هر چند تاریک تر از ذهن صاحبش
به دل
به جان
فرو کشید
و خواست انچه دل به گوش ها صدا میزند
که باش انچنان که دل فریادمی زند
قبل از از
پاسخ دادنحذفقبل از هر حرفي
پوسته هايت را بشكاف
زن سو سوزن مرگ
امشب را در شماتت ِ چشم هاي تو مي خوابم...
هنوز دست آسمان نمی رسد
پاسخ دادنحذفبه دامن غرور دخترانه ام!
(کاش همه شعرش یادم بود... خیلی زیباست!)
زن اسوه ی عشق است و خطرپیشه چنان ویس
پاسخ دادنحذفلیلای هراسنده؟ نه! تمثیل زن این نیست
زیبا بود نازنین خواهرم. پیروز باشی.
فمین سلف سمپاتی
پاسخ دادنحذفعالی بود
پاسخ دادنحذفداشتم نگران می شدم ؟!! نبودی یه مدت !!
سلام
پاسخ دادنحذفنازکای حریری سرد بر تن حوا شرم این گونه است
شادی ات افزون شاعر
و نمی دانم نمی دانم نمی دانم
پاسخ دادنحذفگیر کردم
انگاری جسم را روح را نیز باید در پستوی خانه نهان کرد
تشریف آوردید به سلامتی
پاسخ دادنحذفکامنت اول رو خیلی دوست دارم.
پاسخ دادنحذفsalam... neveshtehato doost daram
پاسخ دادنحذفهم پست عالی بود و هم کامنت ها
پاسخ دادنحذف