لب

در مصر باستان ، مردم بوسیدن لبهای یکدیگر را نمی شناختند . در هنگام عشق ورزی ، انگشت سبابه را بر لب یکدیگر می گذاشتند و دستشان را از روی سینه تا گردن دیگری ، می کشیدند .
ولی در استوره های آریایی آمده است ؛ مشی و مشیانه ، دو انسان نخستین وقتی برای نخستین بار بچه دار شدند ؛ فرزندشان را از شدت مهر و دوست داشتن خوردند . اورمزد دستور داد تا روحشان را به ماه ببرند و پاک کنند و آن دو دوباره از ساقه ی گیاه ریواس متولد شدند . در آن هنگام اورمزد از آنها قول گرفت تا دیگر فرزندانشان را نخورند که نسل انسان متولد شود و به مبارزه با اهریمن بپردازد . در عوض به آنان آموخت که چگونه لبهای یکدیگر را ببوسند . بوسیدن لب به جای خوردن فرزند ! بوسه یعنی خوردن .

پی‌نوشت : از آرشیو وبلاگ قبلی